Dwangwet elektrische voertuigen zet bedrijven en werknemers klem

Verwarring troef

Het politieke opbod om de bedrijfswagensector onder druk te zetten om op al te korte termijn over te schakelen op zero-emissievoertuigen, dreigt werknemers en werkgevers op te zadelen met een zware financiële kater. Aan de vooravond van de invoering van het mobiliteitsbudget diende een groep van vijf CD&V kamerleden een wetsvoorstel in om vanaf 2023 bedrijven en werknemers fiscaal te dwingen om enkel nog zero-emissievoertuigen in te zetten als bedrijfswagen. Een werknemer die in 2023 nog met een bedrijfswagen met een klassieke motor rijdt, zou volgens dit voorstel tot vier keer meer belasting betalen dan vandaag (voordeel alle aard). Zijn werkgever zou een veelvoud van de huidige sociale bijdrage voorgeschoteld krijgen. Daarenboven zou de fiscale aftrekbaarheid tot nul herleid worden. Dat zou honderden euro’s per maand aan extra kosten betekenen. Deze oververhitte drang tot regelgeving veroorzaakt bijzonder veel verwarring bij bedrijven en werknemers en bovendien geeft men niet de kans om de effecten van de lopende hervormingen te evalueren. Febiac, Renta en Traxio spreken van een overhaast en ondoordacht voorstel dat geen rekening houdt met de huidige technische en financiële stand van zaken op vlak van elektromobiliteit. Niemand heeft een glazen bol; we weten niet hoe het aanbod en vooral de kostprijs van zero-emissievoertuigen tegen 2023 geëvolueerd zal zijn. De realiteit is immers dat die wagens vandaag voor de meeste gebruikersprofielen nog een kostprijs hebben die ver boven die van de klassieke aandrijvingen ligt. Tot slot geven ze nog mee dat slechts 11% van alle personenwagens op onze wegen bedrijfswagens zijn die ook privé gebruikt worden door werknemers of zelfstandigen. De mogelijke effecten voor milieu en klimaat zijn dus beperkt gezien 89% van het voertuigpark niet geviseerd wordt door deze maatregelen.